บายศรีนั้นเป็นคำภาษาเขมร “บาย” หมายถึงข้าว “ศรี” คือสิริมงคล รวมความแล้วหมายถึง ข้าวอันเป็นมงคล บางครั้งก็เรียกกันว่า “ข้าวขวัญ” ด้วย ส่วนอีกความหมายหนึ่ง ใช้เรียกภาชนะใส่เครื่องสังเวยในพิธีทำขวัญ “พิธีสู่ขวัญ” หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “พิธีบายศรีสู่ขวัญ” เป็นพิธีเก่าแก่ของชาวไทยแทบทุกภาค การทำพิธีอาจจะผิดแผกแตกต่างกันไปบ้าง แต่หลักใหญ่ๆ ยังคงเหมือนกัน พิธีสู่ขวัญนี้จะทำกันได้ในทุกโอกาส ทั้งในมูลเหตุแห่งความดีและไม่ดี พิธีสู่ขวัญจึงเป็นได้ทั้งการแสดงความชื่นชมยินดี และเป็นการปลอบใจให้เจ้าของขวัญ ตามความเชื่อที่ว่าคนเราเมื่อเกิดมาในโลกจะมี “ขวัญ” ประจำกายคอยช่วยพิทักษ์รักษาเจ้าของขวัญให้มีความสวัสดี ดังนั้นพิธีสู่ขวัญจึงถือเป็นประเพณีสำคัญที่จะทำพิธีเรียกขวัญให้มาสถิตอยู่กับตัว

      ด้วยโครงการการทำบายศรีล้านนาจากผ้าออร์แกนซ่า  จึงมีการประยุกต์ใช้ผ้าออร์แกนซ่ามาประดิษฐ์บายศรีแทนใบตอง เพื่อให้เกิด ผลงานในการอนุรักษ์ และสืบทอดความงามของบายศรีล้านนา รวมถึงการได้รับผลตอบรับที่ดีจากผู้พบเห็นผลงาน และสนับสนุนในการร่วมกันอนุรักษ์ความเป็นศิลปวัฒธรรมของไทย